Ik ben Mike van der Linden.
40 jaar en rond mijn 16de met Pencak Silat in aanraking gekomen toen mijn oom en neef mij eens vroegen of ik mee wilde gaan naar een training.
Dit bleek de Pencak Silat Jokotole school te zijn en pas later hoorde ik dat een vriend van mij al reeds bij deze school trainde.

Nu ja, kort gezegd: na een training volgden er (veel) meer en het duurde niet lang of nog meer vrienden volgden. Zodat we met zijn allen elke week weer ongeduldig stonden te wachten op de volgende les van bapak Paul.

Na een aantal jaren (en een korte tussenstop) mocht ik naast de training bij bapak Paul ook nog bij bapak Fred aan de slag als assistent. Hierdoor ging er een hele andere wereld voor mij open. Want trainen is een ding. Maar het mogen lesgeven is weer een hele andere ervaring waarbij je leerlingen dan wel de stof leert….maar net zoveel, als niet meer, van hen weer leert.

Nu, sinds een paar jaar, geef ik zelf les aan de oudere jeugd.
Gesteund met de hulp van Florian, mijn assistent en tevens pelatih (trainer) doe ik dit met ontzettend veel plezier.
Waarbij er niks beter is dan het moment te mogen aanschouwen hoe plots je leerlingen de bewegingen en technieken beginnen te begrijpen. Om vervolgens het op hun eigen manier te gaan toepassen.